Welkom op mijn blog


Een drukke geneeskundestudente, arts in opleiding, vriendin, dochter en zus. Alle twijfels, drukte, ervaringen, ups and downs komen aan bod.


vrijdag 16 april 2010

Frauderen?

Yes! De eerste toets zit er op...

... 120 minuten en 146 vragen ... Een grijs scherm en zwarte tekst ... Hoezo pijnlijke ogen?
Maar het meest frustrerend?
Er achter komen dat je een antwoord verkeerd hebt ingevuld en niet meer terug kunnen gaan!

Nu is het wachten op de uitslag... Vandaag zou deze al bekend worden, maar de persoon met toegang tot het systeem, heeft vandaag misschien een vrije dag!?

En wat hoor je dan? Zijn er medestudenten geweest die de toets al hadden? Een uitdraai van de vorige run met precies dezelfde vragen? Dat kan toch niet? Dan hadden ze dit toch wel met meer mensen gedeeld?

Maar wat doe je hier nu eigenlijk aan?
"Eigenlijk is het hun eigen probleem dat ze zelf niet over voldoende kennis en / of vertrouwen beschikken" Maar ja... "Hierdoor kan wel het gemiddelde van de toets omhoog gaan, waardoor je zelf minder kans hebt om een voldoende te hebben" Dus toch maar melden?

Voor nu even niet. Eerst mijn eigen score afwachten...

En...?

Leren voor de volgende toets!!

dinsdag 13 april 2010

Toetsen; luxerende factor voor een psychiatrische stoornis?

Vandaag heb ik besloten te gaan bloggen.
Waarom?
... Omdat een mens soms wat afleiding nodig heeft ... Omdat een student soms even moet Soggen* ... Omdat iedereen in de buitenwereld het doet ...

Want vandaag en de afgelopen dagen heb ik opgesloten gezeten op mijn studentenkamertje van amper 13m2, achter mijn laptop met slechte powerpoint presentaties van soms nog slechtere colleges en achter mijn dikke stapel boeken en klappers met informatie over psychiatrische afwijkingen, medicijnen en wetgevingen.

Nog 2 dagen; dan is het toetstijd. 180 minuten voor ruim 200 computer vragen over 10 weken psychomedische leerstof. Dat is al stress genoeg, zonder na te denken over de toets 3 dagen later, waarin al mijn vaardigheden als toekomend arts op de proef worden gesteld. Afleiding noodzakelijk dus.

Maar een blog. Waar begin je mee? Waar kan je het allemaal over hebben? Gaat iemand het überhaupt lezen? Of is het echt alleen om mijn eigen tijd mee te verdoen? De tijd zal het leren.

Voordat mijn knappe boyfriend straks terug komt van zijn burgerlijke baan, moet ik nog een boek van honderden pagina's doorwerken. Want leren terwijl iemand die niet meer studeert naast je zit, is haast nog onmogelijker dan leren terwijl het zonnetje buiten lekker schijnt en de bourgondische terrasjes je uitnodigend aanstaren.

Dus misschien moet ik deze SOA** nu maar even laten voor wat het is en me gaan richten op psychoses, depressies en paniekstoornissen. Voordat de toets een luxerende factor wordt voor mijn eigen psychiatrische stoornis...

Liefs,
Drukke dokter in opleiding

voor de studieleken:
*SOG=Studie-Ontwijkend-Gedrag
** SOA=Studie-Ontwijkende-Activiteit